Από την πρώτη στιγμή που μου ανατέθηκε αυτή η αποστολή, να μεταφέρω δηλαδή στους τηλεθεατές, στους ακροατές, και στους χρήστες της ιστοσελίδας του ΑΝΤ1 όλα όσα θα συμβούν στις Βρυξέλλες το επόμενο τριήμερο, άρχισα να σκέφτομαι τι θα πρέπει να προσδοκώ από αυτό το ποδοσφαιρικό ταξίδι. Ένα αποτέλεσμα παρόμοιο με εκείνο της Βοσνίας; Μία εμφάνιση καλή και μία τιμητική ήττα; Βαθμολογικό
Η «στεγνή» ποδοσφαιρική πραγματικότητα δεν επιτρέπει αισιοδοξία σε τέτοιου είδους παιχνίδια. Υπάρχει και είναι δεδομένη η διαφορά δυναμικότητας. Το Βέλγιο, η ομάδα No 4 στην παγκόσμια κατάταξη, με αστέρια που αγωνίζονται σε πασίγνωστους Ευρωπαϊκούς συλλόγους είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί. Έχει ανάγκη τους βαθμούς και η πρόβλεψη που γίνεται σε όλα τα επίπεδα, από ειδικούς και μη, είναι πως θα μας κερδίσει. Κάπου εδώ αρχίζουμε να προσεγγίζουμε αυτόν αγώνα με καθαρά ποδοσφαιρική φιλοσοφία. Ό,τι πάρουμε λοιπόν από αυτό το παιχνίδι θα είναι τεράστιο κέρδος. Κι αν δεν πάρουμε δεν είναι το τέλος του κόσμου. Το πιο δύσκολο ματς εκτός έδρας θα δώσουμε. Είναι όμως ένα παιχνίδι με λάμψη και ενδιαφέρον, ένας αγώνας πρόκληση για όλους τους διεθνείς μας, πόσον μάλλον για τους νεαρότερους που είτε παίρνουν το βάπτισμα του πυρός, είτε δεν έχουν τόσες πολλές συμμετοχές με την Εθνική ομάδα. Το κίνητρο στο ποδόσφαιρο είναι τόσο απαραίτητο όσο και η φυσική κατάσταση, η τεχνική και η τακτική.
Το ματς προσφέρεται για να δείξουμε ότι μπορούμε, ότι υπάρχουμε, ότι θέλουμε. Θα πει κάποιος όλα αυτά μπορεί να μην είναι αρκετά και θα έχει και δίκαιο. Για να πας στο Βέλγιο και να πάρεις κάτι θες και κάτι παραπάνω.. Αν έχουμε και την τύχη.....!
Οι απουσίες σε αυτήν την προσπάθεια είναι σημαντικές και αρκετές. Όλοι οι παίκτες που λείπουν ενδεχομένως θα ήταν και στην εντεκάδα. Δεν τους έχουμε όμως κι ο προπονητής μας θα πάει στο «King Baudouin» με τους παίκτες που είναι μάχιμοι. Αυτή είναι η πραγματικότητα και με αυτήν θα ζήσουμε. Δεν μπορούμε να σκεφτόμαστε αν ήταν ο τάδε παίκτης ή ο άλλος θα ήταν καλύτερα. Θα αδικήσουμε εκείνους που θα αγωνιστούν.
Με αφορμή μία δήλωση του Πάμπου Χριστοδούλου για το Βέλγιο και για τον τρόπο που δουλεύει τα τελευταία χρόνια στις Εθνικές ομάδες θεωρώ ότι το ταξίδια μας στις Βρυξέλλες μπορεί και με άλλους τρόπους να γίνει παραγωγικό. Η απευθείας επαφή με την Ομοσπονδία της χώρας και η ανταλλαγή απόψεων, η ανάλυση του τρόπου με τον οποίο έκτισαν Εθνική ομάδα σε βάθος χρόνου με τεράστια επιτυχία, ο προγραμματισμός, οι εγκαταστάσεις τους, όλα αυτά μπορούν να εμπλουτίσουν τον δικό μας ήδη αναβαθμισμένο τρόπο σκέψης και προσέγγισης των Εθνικών ομάδων, σε όλα τα επίπεδα.
Προσδοκώντας στο καλύτερο δυνατό υπό τις περιστάσεις αναχωρούμε Πέμπτη πρωί για τις Βρυξέλλες...
